Το ποστάρω επειδή είναι όχι διαμάντι, διαμαντάρα. Είναι από τα παιχνίδια που η ιστορία θα το αδικήσει. Όσοι αναζητούν μία εξαιρετική single player εμπειρία, ας το παίξουν ή τουλάχιστον ας δουν κάποια reviews (για εμένα αυτό το review αποδίδει στο παιχνίδι αυτό ακριβώς που του αξίζει http://www.gameover.gr/reviews/35786-prey-ps4-review )
Εν ολίγοις (δεν κάνω spoiler, ότι ακολουθεί είναι το background της ιστορίας, πριν ξεκινήσει το παιχνίδι), βρισκόμαστε στο 2035 και είσαι ο Morgan Yu (μπορείς να πάρεις και θηλυκό χαρακτήρα, την αδερφή του) και με τον αδερφό σου Alex Yu ηγείσαι μίας μεγάλης επιστημονικής ομάδας, που εργάζεται στον τεράστιο διαστημικό σταθμό Talos 1, αμερικανοσοβιετικής συνεργασίας, που ξεκίνησε κάπου στα 60s, και τώρα χρηματοδοτείται από την ιδιωτική εταιρεία Transtar. Στον σταθμό έχουν ανακαλύψει μία εξωγήινη μορφή ζωής, τους Typhon, και ο Μorgan έχει αναλάβει την μελέτη των ιδιοτήτων των Typhon και την εκμετάλλευσή τους προς όφελος του ανθρώπου. Μάλιστα, ο ίδιος παίζει και τον ρόλο του πειραματόζωου, δοκιμάζοντας τα Neuromods (τσιπάκια που προσαρμόζονται στο μάτι και επικοινωνούν με τον εγκέφαλο, ενισχύοντας τις ανθρώπινες ικανότητες, αλλά και προσφέροντας τις εξηγήινες ιδιότητες των Typhοn). Κάθε φορά όμως που αφαιρείς ένα Neuromοd, η μνήμη σου χάνεται κι επανέρχεται στο αρχικό χρονικό σημείο, προ Neuromods. Έτσι, το παιχνίδι ξεκινάει με τον Μόργκαν να ξυπνάει στο δωμάτιό του πίσω στη Γη, έτος 2032, έτσι θυμάται τουλαχιστον, και να πρέπει να μεταβεί στον σταθμό. Τα υπόλοιπα επί της οθόνης.
Γραφικά πάρα πολύ καλά, για τα γούστα μου δηλαδή. Πολύ μεγάλη λεπτομέρεια στους χώρους και τα περιβάλλοντα. Αλλά η μεγάλη δουλειά έχει γίνει στο gameplay, με πολύ μεγάλη ποικιλία κινήσεων και δράσεων. Η Arkane ζωγραφίζει, όπως και στα Dishonored, φτιάχνοντας ένα παιχνίδι, όπου μπορείς να βρεις τη λύση που ψάχνεις ή να αντιμετωπίσεις\ξεφύγεις από τους εχθρούς με ποικίλους τρόπους. Επίσης, ο σταθμός ειναι γεμάτος με e-mails, σημειώσεις και ηχητικά αρχεία, τα οποία ξεδιπλώνουν τα όσα έχουν διαδραματιστεί στο σταθμό, αλλά σε βοηθάνε και να προχωρήσεις ή να βρεις κάτι που ψάχνεις. Πολύ καλά και τα side quests και αυτό που μου άρεσε είναι ότι σε ορισμένα πρέπει να κινηθείς άμεσα, αλλιώς τα χάνεις. Αλλά και η βασική ιστορία είναι πολύ ικανοποιητική.
Οι ικανότητες που αποκτάς με τα Neuromods αλλα και διάφορα τσιπάκια που προσαρμόζεις στην ειδική στολη και κάσκα, το Gloo Canon αλλά και τα άλλα όπλα\εργαλεία που έχεις, αλλά και άλλα πολλά στοιχεία, όπως οι μονάδες Recycler και Fabricator που βρίσκονται στα διάφορα τμήματα του σταθμού (για τη σύνθεση αντικειμένων, από Neuromods μέχρι πυρομαχικά και health kits) και ένα σωρό άλλα πράγματα, κάνουν το παιχνίδι τρομερά ενδιαφέρον και ποικίλο, και φυσικά βοηθάνε να εκτελέσεις την εκάστοτε αποστολή και να αντιμετωπίσεις την πολύ ιδιαίτερη κι επικίνδυνη μορφή ζωής Typhon, που παίρνει διάφορες μορφές και σε στέλνει για πλάκα, αν δεν την αντιμετωπίσεις σωστά. Το Hard νομίζω είναι το ιδανικό επίπεδο δυσκολίας, γιατί σε ζορίζει όσο πρέπει και σε αναγκάζει να εκμεταλλευτείς ό,τι σου προσφέρει το gameplay.
Γενικά, ένα παιχνίδι που σε απορροφάει στον κόσμο και την ιστορία του. Μπράβο και πάλι στην Arkane. Κρατάει ψηλά την ποιότητα των καλών single player τίτλων και μακάρι να συνεχίσει έτσι. Δείτε το και δεν θα χάσετε.
